rt50

 شبها تا ته تاريكی بیدار می مانمتلفن هایم را پاسخ نمی دهمکانال هایی تلویزیونی را با صدای خاموش ورق می زنمرفته گر کوچه ی ما که این روزها از نزدیک ترین دوستان من استمی گفت:نیمه های شب وقتی نوبت جارو کردن این کوچه باغ تاریک می رسدمن چشمم به چراغ روشن طبقه ی دوم این خانه ی قدیمی ستسایه ات را که از پشت پنجره می بینم خیالم راحت می شود که خوبیروزهای زیادیست که هنرمندانه ظرفهایم را نشسته در سینک ظرفشویی می چینمآخرین باری که تختم را مرتب کرده ام یادم نیستمدام کتاب تازه می چینم روی میز و هیچ کدامشان را هم نمی خوانمچند فیلم جدید که تازه بدستم رسیدهو چند کتاب شعر از دوستانم که داده اند من بخوانمشفرصت هیچ کاری را جز اندیشیدن به تو ندارملب تابم را مهربان می گذارم روی پاهایمو شروع می کنم به خلق واژه هایی که معنی اشان را نمی فهممدیگر حرفی نمانده که برایت ننوشته باشمحال حوصله ام خوب نیستلعنتی بیاتمام خانه ی دلتنگ من در انتظار توست , ...ادامه مطلب