چون جایِ پایِ باد، روزی بی اثر گذشت
با بی وفا یی از کنارم، بی خبر گذشت
باغِ تمنایم به گُل ننشست و با خزان
گلزارِ امیدم چنین بی برگ و بر گذشت
با شِکوِه در بیچارگی، لب وا نکرده ام
عمرِ خوشم، گر چون سپندی با شرر گذشت
دلشاد بودم با امیدِ روزِ دیگری
حاصل نشد امید و آن روزِ دگر، گذشت
باقی است یاد و خاطرش در سینه تا ابد
هرچند عمرِ دوستی ها، مختصر گذشت
خواهم در آغوشِ خیالش گریه ها کنم
از کوچه باغِ خاطرم، روزی اگر گذشت
۱۳۷۱
rt50...برچسب : نویسنده : arash ababa بازدید : 258