ابرهای عاطفه ...

تنها امیدِ خاطرِ این دلشکسته ای

پیغامِ پروازِ خوشِ این بال بسته ای

تا هر بلندا خاطرم پرواز می کند

چون ابرهایِ عاطفه،آنجا نشسته ای

من سوزِ سردِ جاده یِ خاموشِ بهمنم

تو بویِ فروردینِ از سرما گسسته ای

من شام دلگیرم،تهی از نغمه های نور

تو نوعروسِ حجله یِ صبحِ خجسته ای

بر من ببار ای ارتفاعِ پر شکوهِ ابر!

تنها تو در مانبخش این صحرایِ خسته ای