ادعونی

تو که باشی یا نه

غصه ها جاویدند تا به آخر همه را منگرند

و هر از چند گاهی دست بر شانه معشوقی دگر میرقصد

غصه ها جاویدند

تو بخندی یا نه آن ها با گذر باد زمان میگذرند

آنها میگذرند ولی میمانند

پس چه باید بکنیم؟

شاید مثل کسی مرگ خد را ز خدا میطلبی؟

شایدم خود را بسپاری به خیال؟

شایدم بکشی شمشیر وجودت را و به یک جنگ بخوانی او را؟

و هزاران ترفند .....

پشت هر غصه تو صد هزاران در تو در توست

اما تو بکوب حلقه آن در راپکه خدایش بنشاند

تا بدانی که تو را برتر از هر غصه و اندیشه ای هست

تا بدانی پشت این همه غصه و غم

دست مهربان ربیست که میخواهد تو را

پس کافیست که با لبخندت بخوانی او را

تا بفهمی که چگونست"ادعونی استجب لکم"